wesole foremki

aloha

> Jestem kobietą szczęśliwą. Rano wstaję razem z moim mężem i gdy
> on goli się w łazience, przygotowuję mu pożywne kanapki do pracy.
> Potem, gdy całuje mnie w czoło i wychodzi, budzę naszą
> piątkę dzieciaczków, jedno po drugim, robię im zdrowe śniadanie i
> głaszcząc po główkach żegnam w progu, gdy idą do szkoły.
> Zaczynam sprzątanie. Odkurzam, podlewam kwiatki, nucąc
> wesołe piosenki. Piorę skarpetki i gatki mojego męża w najlepszym
> proszku, na który stać nas dzięki pracy Mojego męża, i rozwieszamje na
> sznurku na balkonie. W międzyczasie dzwoni często mamusia mojegomęża i
> pyta o zdrowie Swojego dziubdziusia.
> Teściowa jest kobietą pobożną i katoliczką, znalazłyśmy wiec wspólny
> punkt widzenia.Po miłej rozmowie, jeśli już skończyłam pranie i
> sprzątanie, które dają mi tyle radościi poczucie spełnienia się w
> obowiązkach, idę do kuchni i przygotowuję smaczny obiad dlanaszego
> pracującego męża i ojca, który jest podporą naszej rodziny i dla naszych
> pięciu pociech.
> Kiedy już garnki wesoło pyrkoczą na gazie, a mieszkanie jest czyste,
> pozwalam sobie na chwilęrelaksu przy płycie z Ojcem Świętym i robię na
> drutach sweterki i śpioszki dla naszej szóstej pociechy,która jest już w
> drodze, a którą Pan Bóg pobłogosławił nas mimo przestrzeganego
> kalendarzyka, co jest jawnym znakiem Jego woli.
> Nie włączam telewizji, ponieważ płynący z niej jad i bezeceństwo mogłyby
> zatruć wspaniałą atmosferę naszej katolickiej rodziny.
> Czasami haftuję tak, jak nauczyłam się z kolorowego pisma dla
> katolickich pań domu,albowiem kobieta nie umiejąca haftować nie może się
> w pełni spełnić życiowo.Kiedy moje dzieci wracają ze szkoły radośnie
> świergocząc, wysłuchuję z uśmiechem, c
> zego dziś nauczyły się w szkole.
> Opowiadają mi o lekcjach przygotowania do życia w rodzinie,których
> udziela im bardzo miła pani z przykościelnego kółka różańcowego.
> Córeczki proszą, abym nauczyła je szyć, ponieważ chcą być prawdziwymi
> kobietami, nie zaś wynaturzonymi grzesznicami z okładek magazynów,
> chłopcy natomiast szepczą na ucho, że na pewno nigdy nie popełnią
> tego strasznego grzechu, który polega na dotykaniu samych siebie,ani
> nie będą oglądać zdjęć podsuniętych przez samego Szatana.Karcę ich lekko
> za wspominanie o rzeczach obrzydliwych, lecz jestem szczęśliwa,że
> wczesne ostrzeżenie uchroni moich dzielnych chłopców przed zboczeniem i
> abominacją.
> Mój maż wraca z pracy po południu. Witamy go wszyscy w progu, poczym
> myje
> on ręce i zasiada do posiłku, a ja podsuwam mu najlepsze kąski, aby
> zachował siłę do pracy.Potem mój mąż włącza telewizor i zasiada przed
> nim w
> poszukiwaniu relaksu, a ja zmywam talerze i garnki i zabieram jego
> skarpetki do cerowania,słuchając z uśmiechem odgłosów meczu sportowego w
> telewizji. Wieczorem kąpię nasze pociechy i kładę je spać. Kiedy
> wykąpiemy
> się wszyscy, mój mąż szybko spełnia swój obowiązek małżeński, ja zaś
> przeczekuję to w milczeniu,ze spokojem i godnością prawdziwej
> katoliczki, modląc się w myśli o zbawienie tych nieszczęsnych istot,
> które urodziły się kobietami, ale którym lubieżność Szatana rzuciła się
> na mózgi,które w obowiązku szukają wstrętnych i grzesznych przyjemności.
> Zasypiam po długiej modlitwie i tak mija kolejny szczęśliwy dzień
> mojego życia.
>
> A teraz pytanie za 3 punkty - co to jest ? Odpowiedź
> poniżej.
> jeszcze niżej ........
> FRAGMENT Z KSIĄŻKI: "Przygotowanie do życia w rodzinie" - autor Maria
> Ryś - podręcznik dla gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej o miłości,
> małżeństwie i rodzinie - zaaprobowany przez MEN i opłacony z Twoich
> podatków. Cena detaliczna 12pln.Możesz ją znaleźć na
> [link widoczny dla zalogowanych]

Kara

Aloha, powiedz że to jednak żart

aloha

Pani Gruszka